Jak zaczęła się Twoja historia na dwóch kółkach?

-Nie należę do motocyklistów, którzy całe życie ciągnęli do motocykli długo nie chciałam wsiąść z nikim nie zależnie czy kuzyn, kolega ... Wychodziłam z założenia, że będzie się popisywał i tylko mnie przestraszy... Więc powtarzałam, że nie będę z nikim jeździć. Mój były mąż jeździł na crossach raz nawet wsiadłam, ale przejechałam 2 metry robiąc świece na plecy :) Po 3 latach mojej koleżanki ojciec namówił mnie żebym z nim się przejechała miałam z 22 lata i wiedziałam, że jeździ całe życie z córkami (mimo, że zalicza się do tych co lubią predkość, miał litrową CBR) uznałam, że w sumie może warto. Przyjechał po mnie z kolegą na 2 motocykle dał mi kask i rękawiczki, pokazał jak mam się zapierać o bak, jest mojego wzrostu, a siedzenie pasażera tam jest dość wysoko, więc wtedy jeszcze nie wiedziałam, że będę odczuwać predkość i pochylenia 2x mocniej :) Przejechał 1 ulice i 1 skrzyżowanie, a ja już chciałam zejść, stwierdziłam, że jest nienormalny, bo mnie rzucało na dziurach i serce miałam gdzieś w gardle, ale pojechaliśmy dalej z Gdańska Oliwy do Gdyni Orłowa - jechał jak psychopata, jego kolega jechał sam, a zostawał w tyle, gdy w końcu zsiadłam czekał aż zobaczy moje trzęsące się nogi i zieloną twarz :) i tak było :) po chwili siedzenia w tawernie Orłowskiej pozwolił mi usiąść z przodu (ma stojącym moto) i wtedy zrozumiałam gdzie tkwi problem " ja się nie nadaję do jazdy z tyłu" w drodze powrotnej 

(choć chciałam wracać kolejką) jechał z 250 przez miasto nóżka mi się złożyła klepałam go i zastanawiałam czy nie będzie bezpieczniej się puścić niż jak mamy razem gdzieś ślizga zaliczyć.... Pamietam jak na któryś światłach postawiło nas na koło i jak Mirek się złożył żeby przyspieszyć, a mnie wiatr mało nie zerwał :) to utwierdziło mnie w przekonaniu, że to nie dla mnie... Ale jeszcze tego samego wieczora usiadłam na internet żeby znaleźć swój motocykl (na którymś forum wyczytałam, że skoro jeżdżę konno to mam wyćwiczoną równowagę i bardzo szybko przyswoje jazdę) Była to Honda nsr 125 ja nie mogłam po nią pojechać, więc wysłałam Mirka z Córką, żeby sprawdziła czy nie będzie za wysoki, a mamy podobną długość nóg :) Mirek jeszcze dostał mandat w drodze powrotnej, a ja następnego dnia pojechałam z kolegami i Karoliną busem po Hondę. Kolega przejechał się, stwierdził, że ok po czym zapłaciłam spisalam umowę i powiedziałam żeby nauczyli mnie ją odpalać :) w końcu już był mój i mogłam go zepsuć :) miał być moj 1 motocykl, którego nie będzie mi szkoda żeby się nauczyć jeździć wiadomo było że nie raz poleci dlatego wybrałam mały zwinny motocykl, a i tak do 120km/h dorównywał dużym moto :)